[Zadanie nr 1][Zadanie nr 2] [Zadanie nr 3] [Zadanie nr 4] [Zadanie nr 5]
[Zadanie nr 6] [Zadanie nr 7] [Zadanie nr 8] [Zadanie nr 9] [Zadanie nr 10]
Zadanie nr 8; Nie jesteś sam.
Zadanie nr 8
Nie jesteś sam.
Nawet, jeśli znalazłeś się w biedzie, chorobie, stanie sieroctwa społecznego lub „euro-sieroctwa”.
12.03.2012 o godzinie 10.05 w III LO odbyło się spotkanie z przedstawicielami Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej Panią dyr. Ewą Siedlik i Panem Jakubem Wroną.
Młodzież poznała struktury działania takiej instytucji. Poznała zasady przyznawania świadczeń oraz organizowania pomocy w sytuacjach ekstremalnych pojedynczych osób lub całych rodzin. Zapoznała się z ustawą z dnia 12 marca 2004 dotyczącą pomocy społecznej. Dowiedziała się, kto, kiedy i jakie okoliczności dają prawo do korzystania z pomocy w wymienionych ośrodkach. Zapoznała się też z realizowanym projektem pt. „Program Operacyjny Kapitał Ludzki Priorytet VII”, którego celem jest wzrost potencjału społeczno – zawodowego osób zagrożonych wykluczeniem społecznym, a pozostających w wieku aktywności zawodowej. Uczniowie otrzymali ulotki z informacjami:
-Człowiek największa inwestycja. Stawiamy na aktywność……
-Nie bądź obojętny wobec przemocy! Dobro dziecka zależy także od Ciebie…..
-Stop przemocy w rodzinie! Gdzie szukać pomocy, kogo zawiadomić.
Sprawozdanie z przeprowadzonej lekcji wychowawczej w klasie III F pt. „Nie jesteś sam”
Lekcja: Nie jesteś sam.
W efekcie przeprowadzonych zajęć uczniowie:
ü znają podstawowe formy pomocy osobom osamotnionym z powodu trudnej sytuacji życiowej/ społecznej;
ü potrafią rozwiązać skomplikowany problem życiowy, pracując w zespole;
ü potrafią wskazać problemy osób samotnych i sposoby ich rozwiązania;
ü znają uwarunkowania zachowań i postaw osób osamotnionych.
Prezentacja poszczególnych etapów lekcji oraz wypracowanych materiałów.
——————————————————–
Podsumowanie godziny wychowawczej
przeprowadzonej w klasie II C
2 i 3 lutego 2012 roku
TEMAT: „Nie jesteś sam”
Zajęcia dotyczące powyższej tematyki zostały podzielone na dwie tury.
Podczas pierwszego spotkania młodzież utworzyła kilka grup i rozważała sytuacje opisane w scenariuszu lekcji:
a) Szkoła organizuje dyskotekę, na którą uczniowie długo czekali. Cała klasa wybiera się, tylko Magda zostaje w domu, ponieważ ma złamaną nogę.
• Co czuje Magda, dowiadując się, że nie będzie mogła bawić się z innymi?
• W jaki sposób możesz jej pomóc?
b) Na zakończenie roku szkolnego na uroczystości pojawiają się wszyscy rodzice, by pogratulować dzieciom ukończenia kolejnego etapu edukacji. Podczas wręczenia dyplomów kolejno podchodzą do swoich dzieci, by zrobić sobie pamiątkowe zdjęcie. Gdy nadchodzi kolej Szymona, którego rodzice zginęli w wypadku samochodowym nastaje cisza.
• Jak czuje się Szymon?
• Co można było zrobić, by uniknąć tej sytuacji?
c) Sylwia uczęszcza do szkoły w zaniedbanych ubraniach, nie ma odlotowych spodni jak jej
koleżanki. Podczas przerw woli siedzieć na schodach, niż rozmawiać z innymi. Nie wyjeżdża na wycieczki.
• Dlaczego Sylwia tak wygląda i zachowuje się?
• Co czuje?
• Jak można jej pomóc?
Uczestnicy zajęć skoncentrowali się na opisaniu uczuć i emocji prawdopodobnie przeżywanych przez postaci. Najczęściej pojawiały się takie pojęcia, jak: przygnębienie, smutek, ból, strach, poczucie wyobcowania, wycofanie, nieufność. Młodzież zastanawiała się także, co może stać się przyczyną społecznego wykluczenia (choroba, niepełnosprawność, wydarzenia losowe, ubóstwo, cechy charakteru – np. nieśmiałość).
Drugie spotkanie poświęcone zostało opracowaniu przez poszczególny grupy programu działania stowarzyszenia niosącego pomoc innym oraz stworzeniu plakatu reklamującego jego działania (materiały w załączeniu).
Zajęcia zakończyły się prezentacją plakatów oraz omówieniu przez przedstawicieli grup głównych wytycznych odnośnie działalności wykreowanych przez siebie stowarzyszeń.
Ocena prac uczniów pozwala stwierdzić, że potrafią oni określić problemy osób samotnych i rozumieją potrzebę pomocy; poprzez współpracę w grupie szukają rozwiązań sytuacji trudnych i umieją je wskazać w sposób dojrzały i realny.
Opracowała
Małgorzata Ważna