A więc nadszedł ten dzień, kiedy trzeba się pożegnać. I choć dzisiaj przekroczymy po raz ostatni próg III LO jako jego uczniowie, to nigdy nie zapomnimy o ludziach, których spotkaliśmy ani rodzinnej atmosfery, która zawsze tutaj panowała.
Każdy z nas pamięta pierwszy dzień, kiedy, poszukując znajomych twarzy na sali gimnastycznej, zastanawialiśmy się, jaka jest ta dziewczyna z ciemnym makijażem albo ten chłopak z długimi włosami. Dzisiaj to są nasi najlepsi przyjaciele, z którymi spędziliśmy wspaniałe trzy lata życia. Mimo że czasem polegało ono na wspólnym zamartwianiu się czy poprawną odpowiedzią było A czy B; na obrażaniu się na automat, który nie chciał wydać kawy czy na wędrowaniu bez celu po szkolnych korytarzach, to i tak był to wspaniały czas. Zapewne wy również doświadczyliście tej ciszy podczas pierwszych lekcji, która zawsze zwiastowała, że nie wiadomo, czego można się spodziewać. Jednak z biegiem czasu przerodziła się ona w szepty, później w ciche rozmowy, a skończyło się na dyskusjach o tym, co nas czeka za parę lat, o tym, że będziemy tęsknić. I właśnie teraz – tęsknimy, mimo że nie żegnamy się na zawsze. Zapewniamy Was dzisiaj, że staliście się na zawsze częścia naszego życia.
Może nie będziemy już nigdy z przerażeniem liczyć okien w sali 20 ani produkować papierowych kaczuszek, jednak teraz nasza przeszłość staje się częścią waszej przyszłości. Życzymy Wam zatem, żeby za rok czy dwa każdy z Was mógł spojrzeć na te trzy lata, tak jak my czynimy to dzisiaj – z dumą, radością, ale również żalem, że to już koniec. Choć czy na pewno? Jesteśmy przekonani, że zawarte przyjaźnie przetrwają długie lata, a my będziemy często odwiedzać mury naszej szkoły. Może nawet uda nam się “wpaść” na Pana Waldka, który zapyta o identyfikator.
Trzy lata spędzone w III LO pozwoliły nam odkryć, że jeśli chcemy, możemy osiągnąć każdy cel. Pewnie niektórzy z nas zostaną lekarzami, nauczycielami, inni prawnikami czy nawet astronautami. Każdy z naszych sukcesów będziemy jednak zawdzięczać ludziom, którzy pokazali nam ścieżkę naszego życia – Wam drodzy nauczyciele. Każdy z Was zasługuje na podziękowanie: za cierpliwość, kiedy poprawialiście nasze wypracowania i sprawdziany; za wsparcie, kiedy coś sie nie udawało; za to, że w pracę wkładaliście całe swoje serca. Postaramy się wykorzystywać w życiu wszystkie cenne rady, jakie od Was otrzymaliśmy. Obiecujemy także, że jakaś cząstka nas na zawsze zostanie w III LO, bo jesteśmy dumni z faktu, że możemy być jego absolwentami! 🙂
Monika Wilk
Koło Młodych Pedagogów